ﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭ ﭘﯿﺶ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺍﯾﻦ ﺳﻔﺮ، ﺷﯿﺮ ﯾﺎ ﺧﻂ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﯿﻢ. ﺷﯿﺮ ﺁﻣﺪ؛ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺭﻓﺖ.
ﻭ ﻣﺎ ﺭﻓﺘﯿﻢ. ﺍﮔﺮ ﺧﻂ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺩﻩ ﺑﺎﺭ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ ﺧﻂ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ،
ﻣﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺷﯿﺮ ﻣﯽ ﺩﯾﺪﯾﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩﯾﻢ.
ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺍﺳﺖ. ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﻌﻨﺎ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ.
ﻣﺎ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﯿﻢ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺷﺪ. ﻣﻬﻢ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﯾﺎ ﺷﺘﺎﺑﺰﺩﻩ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﯾﺎ ﻧﻪ. ﻣﻬﻢ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮔﺎﻡ ﺩﺭ ﺭﺍﻫﯽ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ. ﻣﺎ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﯾﻢ ﻭ ﺭﻓﺘﯿﻢ ﻭ ﺭﻓﺘﯿﻢ. ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﮔﺸﺘﯿﻢ ﺩﯾﮕﺮ ﺁﻥ ﺁﺩﻡ ﭘﯿﺸﯿﻦ ﻧﺒﻮﺩﯾﻢ. ﻋﻮﺽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ. ﺳﻔﺮ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭﺝ ﻫﺎ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ.
ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ.
✍️ «اﺭﻧﺴﺘﻮ چه گوارا»
خاطرات سفر با موتور سیکلت
0 comments:
Post a Comment